Hotel Altus Palace we Wrocławiu

DAWNY PAŁAC. Pałac został zbudowany w latach 1872-74 przez Ignatza Leipzigera, żydowskiego bankiera. Budynek został zaprojektowany i wykonany w iście pałacowym stylu. Posiadał wiele funkcjonalnych rozwiązań, ale ponad wszystko bogactwo wzorów i detali. Zaprojektował go znany architekt Karl Schmidt, który był autorem wielu innych, ważnych dla Wrocławia projektów – m.in. przebudowy Opery Wrocławskiej oraz zabudowy Wzgórza Partyzantów. Leipziger kilka lat po wybudowaniu sprzedał budynek Urzędowi Powiatowemu (Kreisausschuss). Do 1945 roku budynek pełnił funkcje administracyjne, a po wojnie przez wiele lat był siedzibą Przedsiębiorstwa Geologicznego Proxima.1, które wykorzystywało go także na cele biurowe. W 2016 roku budynek został kupiony przez firmę Torus z Gdańska, która postanowiła go odrestaurować i zaadaptować na nowoczesny, pięciogwiazdkowy hotel.

CIEKAWOSTKI ARCHITEKTONICZNE. Pałac ma ogromną wartość historyczną. W początkowej fazie przeprowadzone zostały prace archeologiczne, które pozwoliły odkryć wiele historycznych, budowlano-architektonicznych ciekawostek. Podczas prac piwnicznych odkryty został pochodzący z XVII wieku kanał odprowadzający kiedyś wodę do dawnej fosy, a przy pracach fundamentowych natrafiono na warstwę kamienia łupkowego – była to ówczesna izolacja pozioma, dzięki czemu mury nie przepuszczały wody. W budynku znajdował się również dawny skarbiec z unikatowymi drzwiami i kilka sejfów. W części okien znajdowały się zewnętrzne, stalowe rolety, pełniące także funkcję ochronną, antyostrzałową. Ich bębny ukryte są w ścianie, w dodatku zostały tak zaprojektowane, że można je opuścić skośnie, aby zapewnić dostęp powietrza. Było to coś wyjątkowego w tamtych czasach, rozwiązanie popularne raczej we Włoszech. Rolety zostały również odrestaurowane, a większość ich mechanizmów działa.

PRACE KONSERWATORSKIE. We wnętrzach budynku odkryto ciekawe, pierwotne wykończenia imitujące inne materiały. Drewniane balustrady były tak pomalowane, że wyglądały jakby były wykonane z marmuru, z kolei sufity ze stiuku naśladowały drewno. Po wykonanych pieczołowicie pracach restauratorskich teraz znowu trudno te materiały odróżnić. Balustrady drewniane zostały pomalowane w technice marmoryzacji polegającej na wielowarstwowym nakładaniu żyłkowania w jaśniejszych i ciemniejszych kolorach, dzięki czemu uzyskano imitację głębi użyleń jakie występują w naturalnym marmurze karraryjskim. Przywrócono też blask zabytkowym okładzinom stiukowym w klatce schodowej przypominającym czerwone marmury. W sali balowej odkryto łukowe zarysowanie w tynku ściany, nad kominkiem, a po skuciu większego fragmentu znaleziono oryginalną drewnianą podbudowę lustra z potłuczonymi kawałkami szkła. Ozdobna rama się nie zachowała, dlatego przy jej odtworzeniu wykorzystano ornament z innej, zachowanej - lustra kryształowego. Sala balowa ma więc teraz nowe piękne lustro. W wyniku wielu remontów, które budynek przechodził, sztukaterie, ale także granitowy cokół czy piaskowe wykusze na elewacji były tak zalane farbą, że wzory, detale i pierwotne kolory były niewidoczne. Podczas badan stratygraficznych ściągano kolejne warstwy i udało się ustalić oryginalną kolorystykę wielu elementów. W wyniku trwających 3 lata prac konserwatorskich zostały odsłonięte i odrestaurowane przepiękne detale architektoniczne w renesansowym i barokowym stylu. Zachowała się cenna sztukateria, stiuki marmoryzowane oraz reprezentacyjne schody. Udało się zachować część zabytkowej stolarki, parkietów intarsjowanych drewnem egzotycznym i boazerii. Odsłonięto dużą liczbę kamiennych detali elewacji, w szczególności w całości kamienny wykusz sali balowej na południowej elewacji. Dawną świetność odzyskał także oryginalny, barokowy sufit, zabudowany w latach 20-tych XX wieku. Stropy z dekoracją sztukatorską najpierw zostały pomalowane monochromatycznie, następnie podkreślono odrębnym kolorem najbardziej ozdobne detale w celu wydobycia ich formy. Podczas szczegółowych badań stratygraficznych zidentyfikowano miejsca pierwotnych złoceń i zostały one teraz pokryte dużą ilością 24-karatowego złota w płatkach. Gruntowna rewitalizacja budynku odbywała się pod nadzorem Miejskiego Konserwatora Zabytków. Historyczne wnętrza zostały odrestaurowane z zachowaniem oryginalnych, zabytkowych elementów, a w wielu przypadkach występujące braki i ubytki były uzupełniane. Obiekt został też wzbogacony o dobrane ze smakiem, nowoczesne aranżacje, nadające mu współczesnego charakteru. Subtelne połączenie ponad 150-letniej architektury z nowoczesnym wystrojem tworzy wyjątkowy i elegancki klimat hotelu.

5-CIO GWIAZDKOWY HOTEL. W Hotelu Altus Palace powstało 81 komfortowych pokoi i apartamentów, których historyczne wnętrza połączono z nowoczesnym designem. W hotelu znajduje się również restauracja, bar oraz sala konferencyjna. Goście hotelu mogą wypocząć w strefie wellness z jacuzzi, suchą i mokrą sauną oraz skorzystać z zabiegów relaksacyjnych i pielęgnacyjnych. Pomyślano również o tych, którzy nie chcą wypaść z rytmu codziennych treningów. Do dyspozycji gości jest dobrze wyposażona siłownia. Atutem hotelu jest również wyśmienita lokalizacja, tuż obok pięknego Ogrodu Staromiejskiego, Starego Rynku, Opery Wrocławskiej oraz Teatru Lalek i zaledwie kilka minut spacerem od Dworca Głównego.

INWESTORZY:

INWESTOR ZASTĘPCZY: Torus sp. z o.o. sp. komandytowa
INWESTOR (docelowy): Atlus Palace sp. z o.o. sp. komandytowa

W 2016 roku spółka Torus kupiła zabytkowy budynek Pałac Leipzigera we Wrocławiu, który następnie poddała gruntownej, trwającej kilka lat renowacji i przystosowała go pod nową, hotelową funkcję. Gotowy obiekt – 5-cio gwiazdkowy hotel, zgodnie z wcześniejszymi założeniami został odkupiony przez spółkę Altus Palace, której udziałowcami są Pani Małgorzata Dobrowolska z synami (współwłaścicielka spółki Torus), Sławomir Gajewski (prezes spółki Torus) oraz Leszek Mięczkowski (założyciel Grupy Dobry Hotel i prezes spółki Altus Palace).

PROJEKTANCI:
Mgr inż. arch. Anna Kościuk (Pracownia Architektoniczna ARCHIKON arch. Anna Kościuk) – projekt architektoniczny renowacji budynku

Magdalena Adamus (pracownia LOFT Magdalena Adamus) - projekt wnętrz

Ewa Kuśnierz-Zawadowska - nadzór nad prowadzonymi w budynku pracami konserwatorskimi i restauratorskimi

Lucyna Wojdyła i Jolanta Otwinowska – kierowanie zespołami konserwatorskimi