Muzeum im. Oskara Kolberga w Przysusze

Zgłoszony obiekt został wzniesiony ok. 1870r. przez Juliusza Dembińskiego h. Nieczuja na fundamentach dawnego magazynu żelaza. Dwór podlegał wielokrotnym rozbudowom i przekształceniom. Pod koniec XIXw. dobudowano do strony zachodniej dwukondygnacyjną tzw. kamienicę. Po 1945r. dwór był siedzibą urzędów administracji państwowej. Od 1990r. w najstarszej części obiektu funkcjonuje Muzeum im. Oskara Kolberga. Budynek wzniesiono w podłużnym układzie konstrukcyjnym ścian nośnych w technologii tradycyjnej, murowanej.
W ramach modernizacji oraz remontu konserwatorskiego, którego zasadniczym celem było przywrócenie właściwego stanu technicznego obiektu, zrealizowano prace polegające na wymianie pokrycia dachowego wraz z naprawą więźby oraz wzmocnieniem stropów drewnianych, kompleksową wymianę instalacji sanitarnych, grzewczych i elektrycznych, zasilenie budynku gazem ziemnym oraz instalację kotła gazowego w wydzielonym pomieszczeniu, dostosowanie pomieszczeń do nowych potrzeb użytkownika oraz dla osób niepełnosprawnych, w tym m. in. adaptację strychu na cele magazynowe oraz urządzenie dodatkowej sali na potrzeby ekspozycji czasowych, remont wnętrz węzła sanitarnego oraz łazienki na poddaszu, kompleksową wymianę stolarki okiennej i drzwiowej zewnętrznej.
Z uwagi na konieczność zapewnienia skutecznej termoizolacji posadzek na gruncie, związaną z niekorzystną charakterystyką energetyczną budynku rozebrano istniejące posadzki wraz z podbudowami pochodzącymi z lat 80. ub. w. oraz wykonano nowe warstwy podposadzkowe z przegrodą termoizolacyjną spełniającą współczesne normy budowlane.
Wykonano konserwację zachowawczą w obrębie wnętrz obiektu obejmującą odrestaurowanie ścian i sufitów, a także renowację stolarki drzwiowej wewnętrznej. Został wyremontowany taras zlokalizowany po północnej stronie obiektu wraz z wykonaniem koniecznych izolacji przeciwwilgociowych murów przyziemia oraz podjazd dla osób niepełnosprawnych z piaskowca, a także odnowiono elewację obiektu z utrzymaniem dotychczasowej kolorystyki budynku. wieczornej.
Zagospodarowanie terenu polegało na wykonaniu nowych alejek i dróg dojazdowych z płyt granitowych oraz opaski wokół budynku z tłucznia granitowego. Ponadto obiekt został wyposażony w zewnętrzną iluminację świetlną, która w niezwykły sposób wyróżnia Dworek Dembińskich w porze wieczornej.