Wrocław /
dolnośląskie
Budowa Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 26 przy ul. Cynamonowej we Wrocławiu
0
Głosów
Inwestor
Gmina Wrocław - Zarząd Inwestycji Miejskich
Wykonawca
AWM Budownictwo S.A. Wrocław
Projektant
Maćków Pracownia Projektowa
Maćków Pracownia Projektowa Wrocław
W zasadzie całą naszą pracę kondensuje i streszcza szwarzplan. To zapomniane i nieczęsto dziś używane narzędzie potrafi wyraziście ukazać rzeczywiste relacje przestrzenne, gdy kubatury obiektów oderwane są od podziałów geodezyjnych i własności. Jest to tym bardziej przydatne w tej lokalizacji, gdzie wzajemne relacje dopiero się kształtują i jeszcze nie stanowią mocnych ram przestrzennych, w które można by się wpisywać niejako automatycznie.
Pracując nad projektem szkoły chcieliśmy wypreparować, zdefiniować, a następnie konsekwentnie przeprowadzić trzy strategie, naszym zdaniem kluczowe dla zespołu szkolno-przedszkolnego w rozwijającym się osiedlu. Dla tych trzech polityk wybraliśmy przymiotniki, które w skondensowany sposób opisują naszą szkołę i zamiary projektowe.
1. kameralna
Wierzymy, że zespół szkolno-przedszkolny poza podstawową funkcją edukacyjną, jest przede
wszystkim obiektem użyteczności publicznej budującym spójność i tożsamość każdej jednostki
osadniczej. Jako taki, nie powinien w naszym mniemaniu górować nad pozostałą zabudową i okazywać przewagi skali, ale z pokorą wpisywać się w rozdrobnioną tkankę urbanistyczną Lipy Piotrowskiej. Służebnie względem społeczności jaką obsługuje. Rozczłonkowanie bryły służy kontrolowaniu skali i generuje powstawanie przestrzeni pół-publicznych, jako nieformalnych miejsc spotkań i interakcji lokalnej społeczności. A te z kolei budują ramy do dobrych, trwałych więzi osiedlowych i sąsiedzkich.
2. prosta
Chcieliśmy, aby szkoła nie była dla uczniów, przytłaczająca i opresyjna. Zwłaszcza tych najmłodszych, zwłaszcza w pierwszym kontakcie. Prostota planu osadzona w ponadczasowej geometrii kwadratu, daje wyważone proporcje i zrównoważony stosunek powierzchni użytkowej do komunikacji. Jednocześnie pozwala na wygenerowanie optymalnych warunków doświetlenia światłem naturalnym pomieszczeń dydaktycznych. Podział dość obszernego programu i przyporządkowanie go poszczególnym modułom, pozwala kontrolować skalę obiektu, zachować kameralność /strategia 1/, ale też konsekwentnie dbać o czytelność i intuicyjność podziałów funkcjonalnych. Każda funkcja ma swój adres w odrębnej strukturze.
3. zrównoważona
Umiarkowanie w użytych środkach wyrazu, daje poczucie troski o środki publiczne, a jednocześnie trwałość rozwiązań w czasie. To także zrównoważone podejście do gospodarowania środkami publicznymi przeznaczanymi na eksploatację i codzienny serwis obiektu. Budynek szkoły podstawowej w jednym z rozwijających się osiedli, to nie jest pole do epatowania skomplikowanymi rozwiązaniami, czy drogimi eksploatacyjnie urządzeniami. Gospodarzem będzie tu samorząd i zawiązująca się dopiero lokalna społeczność. Umiar i zrównoważenie towarzyszyły nam w każdej decyzji projektowej. Wierzymy, że budynki uczą i wychowują. Chcielibyśmy, aby nasza szkoła była swoistym edukatorium zachowań społecznych w nowej, trudnej rzeczywistości. Gdzie przymioty: umiar, trwałość i prostota będą pożądanymi społecznie cechami. I że w tak skomponowanych ramach przestrzennych, kolejne pokolenia będą nimi przesiąkać i dobrze ukształtowane wychodzić, aby zmieniać świat.
Pracując nad projektem szkoły chcieliśmy wypreparować, zdefiniować, a następnie konsekwentnie przeprowadzić trzy strategie, naszym zdaniem kluczowe dla zespołu szkolno-przedszkolnego w rozwijającym się osiedlu. Dla tych trzech polityk wybraliśmy przymiotniki, które w skondensowany sposób opisują naszą szkołę i zamiary projektowe.
1. kameralna
Wierzymy, że zespół szkolno-przedszkolny poza podstawową funkcją edukacyjną, jest przede
wszystkim obiektem użyteczności publicznej budującym spójność i tożsamość każdej jednostki
osadniczej. Jako taki, nie powinien w naszym mniemaniu górować nad pozostałą zabudową i okazywać przewagi skali, ale z pokorą wpisywać się w rozdrobnioną tkankę urbanistyczną Lipy Piotrowskiej. Służebnie względem społeczności jaką obsługuje. Rozczłonkowanie bryły służy kontrolowaniu skali i generuje powstawanie przestrzeni pół-publicznych, jako nieformalnych miejsc spotkań i interakcji lokalnej społeczności. A te z kolei budują ramy do dobrych, trwałych więzi osiedlowych i sąsiedzkich.
2. prosta
Chcieliśmy, aby szkoła nie była dla uczniów, przytłaczająca i opresyjna. Zwłaszcza tych najmłodszych, zwłaszcza w pierwszym kontakcie. Prostota planu osadzona w ponadczasowej geometrii kwadratu, daje wyważone proporcje i zrównoważony stosunek powierzchni użytkowej do komunikacji. Jednocześnie pozwala na wygenerowanie optymalnych warunków doświetlenia światłem naturalnym pomieszczeń dydaktycznych. Podział dość obszernego programu i przyporządkowanie go poszczególnym modułom, pozwala kontrolować skalę obiektu, zachować kameralność /strategia 1/, ale też konsekwentnie dbać o czytelność i intuicyjność podziałów funkcjonalnych. Każda funkcja ma swój adres w odrębnej strukturze.
3. zrównoważona
Umiarkowanie w użytych środkach wyrazu, daje poczucie troski o środki publiczne, a jednocześnie trwałość rozwiązań w czasie. To także zrównoważone podejście do gospodarowania środkami publicznymi przeznaczanymi na eksploatację i codzienny serwis obiektu. Budynek szkoły podstawowej w jednym z rozwijających się osiedli, to nie jest pole do epatowania skomplikowanymi rozwiązaniami, czy drogimi eksploatacyjnie urządzeniami. Gospodarzem będzie tu samorząd i zawiązująca się dopiero lokalna społeczność. Umiar i zrównoważenie towarzyszyły nam w każdej decyzji projektowej. Wierzymy, że budynki uczą i wychowują. Chcielibyśmy, aby nasza szkoła była swoistym edukatorium zachowań społecznych w nowej, trudnej rzeczywistości. Gdzie przymioty: umiar, trwałość i prostota będą pożądanymi społecznie cechami. I że w tak skomponowanych ramach przestrzennych, kolejne pokolenia będą nimi przesiąkać i dobrze ukształtowane wychodzić, aby zmieniać świat.
51.175416291382, 377.00480818748