Budowa Centrum Obsługi Odwiedzających Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu

Centrum Obsługi Odwiedzających Państwowe Muzeum Auschwitz - Birkenau

w Oświęcimiu

I nagroda w konkursie na opracowanie
koncepcji urbanistyczno - architektonicznej - 2010

Projekt budowlany: 2013

Realizacja (I etap) : 2020-2023



Obóz Auschwitz-Birkenau to pomnik, miejsce - znak. Strefa ciszy. Kompozycja przestrzenna obszaru obsługi i wejścia na ten teren powinna się w tę ciszę wsłuchiwać. W milczeniu. Stworzenie zwartego układu kompozycyjnego obszaru Centrum Obsługi Odwiedzających powiązanego z terenem Muzeum przejściami podziemnymi podkreślającymi umiarowy układ obozu Auschwitz jest głównym założeniem projektu. Dla uzyskania jednokierunkowości ruchu zwiedzających rozdzielono ciągi wejściowy i wyjściowy. Wejście na teren Muzeum to sekwencja miejsc od strefy parkingów, poprzez bramę budynku informacji i kas, do hallu i poczekalni w budynku byłej rzeźni, zejście do podziemia, ku wyjściu na plac przed budynkiem wystawy wstępnej (gdzie dotychczas – na terenie Pomnika - odwiedzający czekali na rozpoczęcie zwiedzania). Wyjście z terenu prowadzi od Krematorium przez plac ku przejściu podziemnemu wyprowadzającemu ku znikającej nad horyzontem łące. Zabytkowy budynek rzeźni przekształca się w obiekt mieszczący nie tylko podstawowe funkcje obsługi odwiedzających, lecz stanowiący strefę głównego, podstawowego wejścia odwiedzających na tereny Muzeum. Przywraca się obiektowi wysoce prawdopodobny pierwotny charakter z okresu wojny dążąc do uniknięcia znaczących interwencji w jego charakter formy zewnętrznej. Na parterze znajduje się hall główny wejściowy, kasy, dyspozytornia, poczekalnie, węzły sanitarne, przestrzenie handlowe, pomieszczenia gospodarcze i pomocnicze. Analiza historii budynku weryfikuje schemat układu pomieszczeń. Jako najbardziej wartościowe uznaje się wnętrza głównej hali rozpiętej na żelbetowych słupach, przynależne jej pomieszczenie przeznaczone na funkcję usługową oraz prostopadle umieszczoną halę - najstarszą część budynku, w której lokalizuje się poczekalnie. Jako relikt zostaje potraktowany przedwojenny bunkier,
z przestrzeni dziedzińca można obserwować jego zewnętrzną bryłę, wnętrze zaś - ze schodów schodzących do piwnic. Główną przestrzeń podziemną stanowią dawne hale mroźni i chłodni, w których odwiedzający odbierają słuchawki i rozpoczynają zwiedzanie Muzeum. Ciągi piesze prowadzone pod ulicą Więźniów Oświęcimia obniżone zostały do ok. 4,0 m od poziomu terenu
i systemem pochylni oraz schodów terenowych wyprowadzają odwiedzających na teren Muzeum. Na zakończeniu przekrytego przejścia północnego znajduje się odkryte obniżone w terenie wnętrze będące przestrzenią inicjującą zwiedzanie już po stronie PMA-B. Plac ten wyłożono granitowym kamieniem z rozbiórki dawnej drogi prowadzącej do rzeźni.
Po przejściu rampy północnej ciągi piesze doprowadzają zwiedzających do budynku Muzealnego oznaczonego numerem inwentaryzacyjnym A-50.
Po zwiedzaniu całego obozu odwiedzający kończą zwiedzanie przy budynku A-49 (krematorium) i kierowani są do kolejnego przejścia podziemnego południowego, kompozycyjnie związanego z budynkami COO i hotelu.