Modernizacja budynku Bunkra Sztuki- Galerii Sztuki Współczesnej w Krakowie

Bunkier Sztuki to jeden z niewielu budynków w Polsce, które uznaje się za przykład architektury brutalistycznej. Jego projektantką była Krystyna Tołłoczko-Różyska. Budynek powstał na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w.
Sam budynek wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków , ale leży w obszarze Plant Krakowskich wpisanych do rejestry zabytków, na terenie układu urbanistycznego miasta Krakowa wpisanego do rejestru zabytków oraz na Listę Dziedzictwa Światowego UNESCO. Usytuowany jest również na obszarze uznanym za pomnik historii " Kraków -historyczny zespół miasta"oraz na terenie Parku Kulturowego pod nazwą "Park Kulturowy Stare Miasto".
Projekt modernizacji Budynku Bunkra sztuki wykonało Biuro Architekt Kaczmarczyk s.c. Sylwia Bartoszewska , Andrzej Kaczmarczyk . Pracownia ta zrealizowała między innym: budynek Wydziałów Karnych Sądu w Krakowie, obiekt Krajowej Szkoły Sądownictwa w Pałacu Morskich w Lublinie, architekci zakwalifikowani zostali także do udziału w konkursie na Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, brali udział w konkursie na rozbudowę Wien Museum w Wiedniu.
Generalnym wykonawca inwestycji było konsorcjum spółek PBO Śląsk Sp. z o.o. i WODPOL Sp. z o.o. Wśród dotychczasowych realizacji PBO
Śląsk znajdują się między innymi modernizacja, przebudowa i renowacja Zamku w Cieszynie, Opery Śląskiej, Biblioteki Śląskiej w Katowicach i Akademii Muzycznej w Katowicach. WODPOL przeprowadził zaś w Krakowie takie realizacje jak rekonstrukcja hangaru Muzeum Lotnictwa oraz modernizacja i przebudowa holu Szpitala Rydygiera.
W ramach modernizacji Bunkra Sztuki nastąpiło wprowadzenie nowoczesnych, zintegrowanych systemów oświetleniowych, nagłośnieniowych i projekcyjnych, budowa nowego systemu wentylacji mechanicznej, klimatyzacji i ogrzewania zapewniającego wymagane warunki ekspozycji dzieł sztuki (temperatura, wilgotność, wymiana powietrza), stworzenie odpowiednio wyposażonego i właściwej wielkości zaplecza warsztatowego służącego organizacji wystaw, wyodrębnienie odpowiedniej przestrzeni magazynowej wyposażonej w profesjonalne systemy przechowywania dzieł sztuki, budowa systemu zabezpieczeń przed kradzieżą i zniszczeniem, radykalna poprawa i gruntowna zmiana standardów
bezpieczeństwa, poprawa jakości rozwiązań konstrukcyjnych i wykończeniowych budynku m.in. poprzez zastosowanie nowoczesnych konstrukcji przeszkleń, a także zastosowanie trwałych i estetycznych rozwiązań materiałowych posadzek oraz wysokiej jakości sufitów
podwieszanych w częściach ekspozycyjnych (nawiązujących do pierwotnych założeń projektowych). Część elementów konstrukcyjnych została wymieniona z uwagi na brak nośności, jak strop kasetonowy nad jedną z sal wystawowych, czy wszystkie stropy w najstarszej części budynku tz. "Drobnerówce". Uprzestrzenniono hol wejściowy poprzez sprowadzenie klatki schodowej do części podziemnej . Nowo wprowadzone elementy w
konstrukcyj żelbetowej pozostawiono w naturalnym wykończeniu , w kontraście do bieli ścian ekspozycyjnych, co nawiązuje do pierwotnego brutalistycznego charakteru budynku.