Włoska restauracja - Sempre Pizza & Vino Sopot

Opis sprzed modernizacji:
Zarówno budynek jak i teren wokół niego był w bardzo złym stanie technicznym. Niestety stan ten był doskonale widoczny od strony dworca dla osób przybywających do Sopotu, co nie stanowiło dobrej wizytówki miasta.

Budynek wpisany jest do Gminnej ewidencji zabytków miasta Sopotu pod numerem 1084. Obiekt wybudowany został przed rokiem 1897 – w zbiorach archiwalnych (Archiwum Państwowe w Gdańsku, Oddział w Gdyni) zachowały się rysunki przebudowy budynku przy ul. Kościuszki 10 (datowane na 1897, 1898 i 1937r.), na których pokazany jest rzut budynku gospodarczego oznaczonego tym numerem.

Obiekt wybudowany jest na rzucie prostokąta z wysunięta częścią od strony południowo-zachodniej. Obiekt jest dwukondygnacyjny, z tym, że kondygnacja I piętra jest dość niska, kryta dachem dwuspadkowym, o konstrukcji drewnianej pokrytej papą. Budynek w niewielkiej części jest podpiwniczony. Obie kondygnacje połączone są ze sobą drewnianą klatką schodową, która wymaga rozbiórki ze względu na jej stan techniczny. Elewacje budynku wykonane są z czerwonej cegły klinkierowej. Elewacje mają wiele pęknięć w swojej strukturze.

Zakres zmian projektowych:
Z uwagi na planowaną zmianę funkcji na usługową (gastronomiczną), Inwestor podjął kroki mające na celu przebudowę obiektu, dostosowujące obiekt do wymagań planowanych funkcji.
Inwestor określił swoje wytyczne w zakresie technologii kuchni i konsumpcji, a projektanci wprowadzili te wytyczne do swoich opracowań projektowych, dostosowując obiekt do wymagań Inwestora i aktualnych wymagań określonych przepisami i warunkami technicznymi.

W ramach prac dostosowujących wykonano m.in. całkowite podpiwniczenie obiektu z jednoczesnym pogłębieniem piwnic. Docelowo zakładając wykorzystanie podziemia na zaplecze kuchni i zaplecze socjalne. Prace, ze względu na stopień skomplikowania, były zaplanowane w technologii mieszanej, którą można nazwać maszynowo-ręczną. Część z nich została wykonana przy użyciu specjalistycznych urządzeń do drążenia gruntu w zaniżonych przestrzeniach, a część wykonywana była ręcznie (w szczególności przy historycznych ścianach nośnych). Prace budowlane obejmują także zamurowanie obecnych okien od strony północnej (w elewacji nieprzepisowo zlokalizowanej wobec granicy z działką sąsiednią) pustakami szklanymi w systemie zapewniającym odporność ogniowa na poziomie EI 60.
Na placu przed budynkiem postawiono trzy historyczne żeliwne wiaty ze starego peronu kolejowego Sopotu. Wiaty te zostały poddane konserwacji i przemalowaniu farbą do metalu. Nawierzchnia placyku to płyty kamienne z ciemnoszarego granitu zaakceptowane przez Konserwatora Zabytków, układane naprzemiennie z fragmentami z bruku granitowego, który znajdował się na tej działce, ale w większej części był przykryty klepiskiem. Część działki stanowi trawnik, na którym sezonowo można ustawiać leżaki, oraz drewniane tarasy typu Deck – Dry.

Obiekt przykryty jest dachem stromym, dwuspadkowym o pochyleniu symetrycznym 27,5 %.
W trakcie remontu utrzymana została bryła budynku, jego kształt (założono niewielkie jego podwyższenie z uwagi na konieczność wykonania brakującego żelbetowego wieńca konstrukcyjnego nad piętrem). Zaprojektowana została niewielka zmiana elewacji, polegająca na uporządkowaniu okien, w tym na wykonaniu nowych otworów okiennych. Zdecydowano się na zastosowanie materiału uzupełniającego, w postaci cegieł ceramicznych w innym odcieniu, odróżniających się od materiału historycznego.

Ogólne założenia zastosowanych materiałów na elewacji:
Zaprojektowano elewację budynku, jako ceglaną, wykorzystując cegły istniejące (po ich wyczyszczeniu i segregacji). Nowe warstwy ceglane w odcieniu zbliżonym do starych, w części pierwszego piętra, będą się wyróżniać od starych powierzchni w sposób delikatny, ale wyraźny.

Zmiany dotyczące budynku istniejącego:
W części architektonicznej przebudowa polega na:
- przywrócenie starych elewacji budynku - kolorystyka, faktury, detale i weranda drewniana
- wykonaniu termoizolacji budynku poprzez docieplenie ścian od wewnątrz (twarda, poliuretanowa płyta docieplająca, piankowa o gr. 10 cm EUROTHANE G)
- docieplenie dachu (przy założonym jego podwyższeniu o ok. 70 cm z uwagi na konieczność wykonania brakującego wieńca żelbetowego),
- wymianie pokrycia dachu z obecnej papy na blachę cynkowo-tytanową w kolorze antracyt, kładzionej na rąbek stojący;
- wykonaniu w obrysie historycznego budynku żelbetowego podziemia (w pełnej wysokości), połączonego ze wzmocnieniem istniejących fundamentów;
- wykonaniu wewnątrz budynku (bez ingerencji w historyczne ściany ceglane) po miejscowym wzmocnieniu ścian, niezależnej żelbetowej konstrukcji słupowo ryglowej, na której oprą się zarówno dach jak i płyta stropowa żelbetowa nad parterem;
- wymianie stolarki okiennej i drzwiowej zewnętrznej,
- wykonaniu nowych ścianek działowych dostosowanych do potrzeb funkcjonalnych;
- wykonaniu nowych posadzek, tynków, sufitów podwieszonych;
- wykonaniu nowej klatki schodowej o konstrukcji żelbetowej i dostosowaniu jej do obowiązujących dziś przepisów przeciwpożarowych;
- wykonaniu dźwigu towarowego dwukomorowego;
- kompleksowym wykonaniu nowych instalacji;
Główne wejście do restauracji zajmującej dwie kondygnacje budynku, usytuowano od strony placyku, czyli od strony południowej. Do sali restauracyjnej wchodzi się przez przedsionek, mieszczący się w kubaturze istniejącej bryły budynku. Wejście na zaplecze dostępne bezpośrednio z poziomu przyległego terenu, znajduje się w ścianie wschodniej. Drzwi główne przystosowane są dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Dane liczbowe:
· Pow. Zabudowy 144,9 m²
· Pow. Całkowita (kondygnacje nadziemne po obrysie zewn. 286m²
· Pow. użytkowa 291,85 m²
· Kubatura 858,5 m3
· Wysokość budynku 7,05 m
· Ilość kondygnacji 2 nadziemne oraz jedna podziemna