Rewitalizacja Parku Miejskiego w Otwocku
0
Głosów
Park Miejski w Otwocku jest dla mieszkańców Otwocka miejscem wyjątkowym
i sentymentalnym. Znajduje się w centrum miasta i jest ograniczony ulicami: Andriollego, Filipowicza, Pułaskiego i Poniatowskiego. Powstał w okresie dwudziestolecia międzywojennego przy budynku ówczesnego kasyna. Z czasem budynek ten stał się siedzibą Liceum Ogólnokształcącego im. K. I. Gałczyńskiego w Otwocka, a przylegający park miejscem odpoczynku i rekreacji dla wielu pokoleń otwocczan. Niestety z czasem modernizacja tego miejsce stała się konieczna. Odświeżenia wymagała roślinność oraz elementy małej architektury takie jak: altany, ławki, lampy, kosze na śmieci, czy alejki spacerowe. Również muszla zabaw koncertowa i plac wymagały renowacji. Miasto Otwock podjęło się również rekonstrukcji przedwojennego, zaginionego w latach 50-tych Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego, który stał się ozdobą centralnego miejsca zmodernizowanego parku. Zmodernizowane zostały również fontanny. Stare baseny zostały zastąpione podświetlanymi wodotryskami.
Projekt rewitalizacji parku miejskiego obejmował:
• fontannę w posadzce placu (w miejscu dotychczasowej fontanny),
• nową muszlę koncertową (nawiązującą do stylu świdermajer ale bez bogatych zdobień) z zapleczem i widownią (w miejscu istniejącej),
• tężnie solankową z placem i ławkami,
• bindaże,
• bulodrom,
• parkingi od strony ul. Pułaskiego,
• nowe ogrodzenie od ul. Pułaskiego,
• modyfikację układu komunikacyjnego – układu alejek,
• toalety ogólnodostępne w pobliżu placu zabaw i skate parku,
• pozostawienie istniejących placów zabaw i urządzeń sportowych w dotychczasowej formie,
• zmianę posadzki na placu głównym (białe płyty betonowe),
• zmianę nawierzchni alejek (mineralna nawierzchnia przepuszczalna),
• małą architekturę (drewniane elementy wejściowe, stylowe ławki i latarnie, kosze na śmieci, stojaki na rowery itp.),
• nowe nasadzenia i rabaty kwiatowe.
Projekt został zakończony w 2019 r. Podkreślić należy, że realizacja ta została ograniczona do absolutnego minimum, jeżeli chodzi o wycinkę drzew i krzewów oraz oszczędne gospodarowanie terenem. Wszystkie elementy architektoniczne posiadają powtarzający się motyw w stylu świdermajer.