Budowa Ratusza w Konstancinie-Jeziornie

Projekt nominowany do nagrody Unii Europejskiej w konkursie architektury współczesnej im. Miesa van der Rohe.

Budynek nowego Ratusza powstał w chaotycznym otoczeniu północnych przedmieść Konstancina-Jeziorny, trochę na uboczu od najbardziej atrakcyjnej, południowej części miasta. Zlokalizowanie tak ważnego budynku użyteczności publicznej w tym miejscu zmienia geografię Konstancina. Świadomie odcinając się od otoczenia, ratusz zapoczątkowuje tworzenie ładu przestrzennego i eksponuje porządek wewnątrz urzędu.
Struktura budynku zorganizowana jest wokoło dwóch dziedzińców: wejściowego i wewnętrznego na który otwierają się pokoje pracy. Budynek ma dwa oblicza: zewnętrze reprezentacyjne i oficjalne i wewnętrzne przyjazne dla jego użytkowników, otwarte i przejrzyste. Powtarzają to elewacje - od ulicy Piaseczyńskiej ma reprezentacyjny charakter z wieżą i zegarem we wschodnim narożniku, od ulicy Kolejowej i parkingu kameralną skalę i zielone patio, przez które wchodzi większość użytkowników.
Choć Konstancin-Jeziorna kojarzy się z drewnianymi tężniami uzdrowiskowymi, w budynku wykorzystano cegłę z charakterystycznym rombowym reliefem. Ceramika była tradycyjnie materiałem używanym dla gmachów administracji miejskiej. Geometryczny wzór zainspirowały mazowieckie detale wentylacji budynków gospodarczych. Dzięki tej kombinacji architektura wpisuje się w regionalny krajobraz.
Inwestycja publiczna może być czymś więcej niż budynkiem - katalizatorem zmian miejskich. Taką rolę odgrywa ratusz dla Konstancina. Teren pomiędzy ulicą Piaseczyńską i torami kolejowymi jest potencjalnie najbardziej atrakcyjnym inwestycyjnie obszarem miasta, zarówno dzięki dobrej lokalizacji jak i prostej sytuacji własnościowej. Realizacja Ratusza ma znacznie przyspieszyć transformację tego centralnego nieużytku w część miejskiego Konstancina.