Willa Elżbiecina Zakopane

Willa Elżbiecina została zbudowana w 1912 roku i była własnością Wojciecha Korfantego, który około 1920 roku nabył ją dla swojej żony Elżbiety (stąd Elżbiecina).

Budynek dotrwał do naszych czasów niemal w pierwotnej formie. W jadalni zachował się sosrąb z datą 1912. Autor budynku nie jest znany, przypuszcza się, że projektantem i wykonawcą mógł być krakowski architekt Tadeusz Prauss, autor m. in. pobliskiej willi Jadwiniówka II (wzniesionej dla córki Tytusa Chałubińskiego), zachodniego skrzydła Willi Koliba oraz schroniska nad Morskim Okiem w Tatrach. Fundatorem willi był Wojciech Roj.

W roku 2015 nieruchomość została zakupiona przez obecnych właścicieli. Właściciele od początku zakładali, że chcą zachować piękną drewnianą willę. Decyzję co do przeznaczenia obiektu podjęto przed rozpoczęciem procesu projektowania. Jest to o tyle ważne, że wybrana funkcja hotelowo – pensjonatowa zdeterminowała sposób rewitalizacji i przebudowy całego obiektu. Zdecydowano, że powstanie luksusowa, historyczna rezydencja wynajmowana w całości, która będzie alternatywą dla zakopiańskich pięcio-gwiazdkowych hoteli dla ludzi ceniących spokój, prywatność i komfort. Świetna lokalizacja w cichej części Zakopanego, w bezpośrednim sąsiedztwie skoczni, 5 minut drogi na piechotę od Krupówek oraz, co najważniejsze, piękna architektura i zachowane detale ponad 100 letniej drewnianej willi, dawało świetną bazę do realizacji tego pomysłu.

Inwestorom zależało na tym, żeby zachować całą bryłę oraz dobrze zachowane najpiękniejsze elementy istniejącego budynku, a jednocześnie umieścić w nim cały program funkcji potrzebnych do stworzenia gościom wygodnego i komfortowego miejsca wypoczynku. Dlatego np. w ogrodzie willi zbudowano drugi budynek rekreacyjny, w którym urządzono SPA, na które zabrakło miejsca w budynku willi.
W efekcie dzięki przemyślanemu projektowi budynków autorstwa zakopiańskiej pracowni Amar Architekci dr inż. Rafała Rafacza, udało się stworzyć rezydencję, z pieczołowicie odrestaurowanymi i częściowo odtworzonymi detalami charakterystycznymi dla stylu zakopiańskiego Stanisława Witkiewicza (w którym zbudowana była oryginalnie willa).

Pierwotnie na parterze willi znajdowały się hall, jadalnia, dwa saloniki, pokój, kuchnia i ogromna łazienka (wszystko z wyjątkiem kuchni w układzie amfiladowym). Na piętrze również w amfiladzie mieściło się pięć sypialni. Zachowano funkcje i układ parteru budynku. Trzy południowe pomieszczenia: jadalnia oraz dwa saloniki: muzyczny i telewizyjny, udało się zachować w prawie niezmienionej formie. Po oczyszczeniu i wypiaskowaniu możemy podziwiać w nich oryginalnie zachowane sufity, sosręby (ozdobna belka nośna), w tym główny w jadalni datowany na 1912 rok, piękne ściany z ogromnych świerkowych płazów oraz zachowane drzwi wewnętrzne i okna.

Na parterze przebudowano jedynie oryginalną bardzo dużą łazienkę, z ogromną wpuszczaną w podłogę wanną oraz, co było ewenementem w latach 20-tych XXw - bidetem. Pomieszczenie łazienki zostało zmniejszone i zaaranżowano w nim łazienkę ogólną, dostępną dla gości oraz łazienkę w pokoju sypialnym na parterze.

W stosunku do oryginalnego obrysu budynku powiększono tylko kuchnię o piękną zabudowaną werandę, która poza dodatkową powierzchnią dodała dużo wdzięku i malowniczości elewacji od strony ulicy.

Ze względu na stan techniczny budynku, cała konstrukcja dachowa od poziomu okapów do góry została rozebrana i zbudowana od nowa. Przy okazji udało się uporządkować połacie dachowe, które w oryginalnym stanie były efektem kolejnych rozbudów i modyfikacji willi i które ograniczały funkcjonalne zagospodarowanie poddasza.

Po podniesieniu głównej kalenicy budynku, w obrębie dachu udało się zmieścić 7 bardzo wygodnych pokoi sypialnych wraz z łazienkami w tym piękny, dwupoziomowy apartament z sypialnią na antresoli, z wolnostojącą wanną z pięknym centralnym widokiem na szczyt Giewontu.
Willa jest świetnym przykładem na wprowadzenie zabytku w XXI wiek.

W zabytkowej drewnianej i niełatwej tkance ukryto szereg współczesnych i nowatorskich technologii. Nad jakością powietrza i wilgotnością wewnątrz budynku czuwa systemu wentylacji mechanicznej z rekuperacją. Optymalną temperaturę wewnątrz zapewniają systemy ogrzewania (z wykorzystaniem ekologicznej energii z sieci Geotermii Podhalańskiej) oraz klimatyzacji. Bezpieczeństwa obiektu oraz naszych gości strzegą systemy alarmowe, elektronicznej kontroli dostępu oraz monitoringu CCTV. Integrację zarządzania wszystkimi funkcjami w budynkach willi i SPA zapewnia system BMS pracujący w standardzie KNX.

W czasie odbudowy konserwatorskiej udało się przywrócić klimat z okresu największej świetności willi i stworzyć miejsce, gdzie atmosfera przełomu XIX i XX wieku harmonijnie łączy się z najnowocześniejszymi technologiami wprowadzającymi ten zabytek w wiek XXI.