Kulturalny Urząd ul. Mińska 33 w Siennicy

Kulturalny Urząd to budynek, którego budowa rozpoczęła się w 2020 r., a ukończyła w 2021 r. Mieści się w nim Gminna Biblioteka Publiczna oraz Urząd Gminy. Jest to budynek dwukondygnacyjny o kształcie prostokąta usytuowany krótszą elewacją do frontu działki znajdującym się od strony ul. Mińskiej w Siennicy. Dzięki zastosowaniu prostej bryły obiekt cechuje się prostym układem pomieszczeń, co ma na celu zapobiec błądzeniu osób odwiedzających instytucje mieszczące się w budynku, co ma niebywałe znaczenie w przypadku osób mających problemy z poruszeniem się.
Przy wejściu głównym do budynku usytuowano pomieszczenia z których najczęściej korzystają klienci a więc biuro podawcze, kasę, pokój podatków i opłat lokalnych, pokój USC oraz windę. Recepcja - biuro podawcze - zlokalizowana w hollu budynku jest otwarta i zwrócona w stronę głównego wejścia. W recepcji znajduje się ogród wertykalny, który zdecydowanie ożywia wnętrze i nadaje mu bardziej organiczny charakter.
Zastosowane rozwiązanie miało na celu stworzenie przyjaznej atmosfery i zmniejszeniu dystansu w miejscu pierwszego kontaktu klienta z urzędnikiem.
Na parterze budynku zlokalizowano również bibliotekę z wydzielonymi pomieszczeniami WC oraz socjalnymi oraz salę konferencyjną mogącą pomieścić do 120 osób.
Na piętrze budynku zlokalizowano pokoje biurowe pozostałych referatów, podręczne pomieszczenia magazynowe oraz zespół pomieszczeń WC (w tym dla osób niepełnosprawnych ) i pomieszczenia socjalne. Na piętrze zlokalizowano również kotłownię gazową wyposażoną w nowoczesny energooszczędny i ekologiczny kocioł dwufunkcyjny Temperatura zasilania w obiegach co. będzie regulowana pogodowo (w zależności od temperatury zewnętrznej), według krzywej grzania dopasowanej do charakterystyki cieplnej budynku. Na piętrze zlokalizowano również nowoczesną serwerownię.Ponadto budynek wyposażono w szereg nowoczesnych instalacji takich jak CCTV, Instalacja teletechniczna/ internetowa, Kontrola dostępu.
Dokonano wszelkich starań aby budynek komponował się z otoczeniem, co przy tak zróżnicowanej sąsiedniej zabudowie stanowiło nie lada wyzwanie.Przede wszystkim ograniczono wysokość budynku do około 8,75 m tak aby nie zaburzyć widoku na Zespół Klasztorny z ul. Akacjowej oraz usytuowano budynek w odległości około 18, m od linii rozgraniczającej z ul. Mińską od której to zlokalizowano część miejsc postojowych dla użytkowników budynku. Usytuowanie krótszą elewacją wzdłuż frontu nieruchomości pozwoliło uniknąć wrażenia, że bryła budynku dominuje zarówno na działce jak i wśród otaczającej zabudowy. Jednocześnie usytuowanie budynku koresponduje z lokalizacją budynku SPZOZ znajdującego się w zachodniej części nieruchomości.
Prosty i zwarty, prostokątny kształt bryły nawiązuje również do rzutu budynku SPZOZ oraz wpisuje się w otaczającą zabudowę jednorodzinną, w której dominują obiekty dwu i jednokondygnacyjne z dachami spadzistymi.
Niezwykle istotnym zadaniem było nawiązanie się do wartościowej, historycznej zabudowy Siennicy, w postaci Zespołu Budynków Kościoła i Klasztora Poreformackiego oraz plebani.
Z uwagi na fakt, że budynki te są usytuowane po przeciwnej stronie ul. Mińskiej będącej drogą wojewódzką i główną osią komunikacyjną miejscowości, oraz na kompletnie odmienny charakter tejże zabudowy (budownictwo sakralne z XVIII w.) a także wymogi miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zdecydowano o nawiązaniu do tej zabudowy poprzez zastosowanie charakterystycznego, symetrycznego rytmu podziału elewacji, zastosowanie obramowań okiennych nawiązujących do budynku plebani, kolorystykę elewacji nawiązującą do kolorystyki elewacji kościoła i plebani, wykonanie dachu i obróbek blacharskich z blachy na rąbek stojący nawiązującej do wskazanej zabudowy zabytkowej, podział okien, zaakcentowanie głównego wejścia do budynku portykiem usytuowanym symetrycznie, wzorując się na budynku plebani.
Zastosowane rozwiązania uzyskały aprobatę Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Zagospodarowując teren wokół urzędu gminy zdecydowano się na niegrupowanie miejsc parkingowych w jednym miejscu, aby uniknąć wrażenia betonowego placu parkingowego, który przytłaczał by swoją wielkością i zaburzał estetykę budynku.
Z uwagi na zróżnicowane przeznaczenie obiektu na terenie nieruchomości zaprojektowano również taras dydaktyczno-historyczny oraz plac zabaw dla najmłodszych użytkowników.