Supraśl /
podlaskie
Rewitalizacja Parku Miejskiego w Supraślu
0
Głosów
Inwestor
Urząd Miejski w Supraślu
Wykonawca
-
Projektant
-
Inwestycja pn. „Rewitalizacja Parku w Supraślu” współfinansowana jest z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podlaskiego na lata 2014-2020.
Celem inwestycji jest przeciwdziałanie degradacji przestrzeni zurbanizowanej, zjawiskom kryzysowym, pobudzanie rozwoju i zmian jakościowych, prowadzonych wspólnie przez władzę samorządową, społeczność lokalną i innych uczestników.
Inwestycja jest zlokalizowana na terenie działek położonych w Supraślu pomiędzy ulicami Józefa Piłsudskiego i Stanisława Konarskiego oraz stadionem i ulicą Ogrodową od południa i stawami od północy i oznaczonych numerami ewidencji gruntów 1307, 1309, 562/4, 562/3, 1311. Opracowaniem objęto część Parku Miejskiego oraz teren w jego sąsiedztwie obecnie niezagospodarowany.
Park miejski został wpisany przez Podlaskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Białymstoku do rejestru zabytków pod nr 567 z 18.12.1986.
Park miejski w Supraślu to część dawnego założenia ogrodowo-parkowego O.O. Bazylianów, pochodzącego z przełomu XVII-XVIII wieku.
Powstanie parku związane jest z rozwojem osady włókienniczej w I połowie XIX w., który przypada na lata po 1837 r., kiedy to Wilhelm Zachert uzyskał dzierżawę skonfiskowanych bazylianom gruntów, położonych na polanie supraskiej, które następnie poddzierżawiał tkaczom przesiedlającym się tu z okręgu łódzkiego i z Niemiec.
Park rozplanowano na terenie o kształcie trapezu, sąsiadującym od północnego-zachodu z dawnym ogrodem włoskim Bazylianów, a od południowego wschodu częściowo sąsiadującym z ogrodem należącym do Bucholtzów. Zarówno więc ogród klasztorny, jak i ogród miejski oraz ogród Bucholtzów leżały na koronie wysokiej skarpy ciągnącej się nad doliną rzeki Supraśli i stanowiły wyróżniający się w krajobrazie miasta ciąg ogrodów, mających zapewnić nie tylko właściwą zdrowotność, ale też i estetykę miejscowości. Spośród tych ogrodów, park miejski miał być zawsze ogólnie dostępny i służyć mieszkańcom Supraśla, chociaż początkowo leżał on na terenie należącym do Zachertów.
Ogród Saski, czyli park miejski w Supraślu, usytuowany jest pomiędzy rzeczką Grabów, która została przekształcona w stawy rybne, a ulicą Ogrodową. W parku zobaczyć można pomnik Orła Białego.
Upamiętnia on mieszkańców Supraśla, którzy polegli w latach 1914-1920 w czasie walk o wolną i niepodległą Polskę.
W latach 80. XX w. w parku miejskim w Supraślu rosły 44 gatunki drzew i krzewów i występowały tu jeszcze nieliczne stare drzewa pozostałe z pierwotnego olsu oraz lipy i klony liczące wówczas ponad 150 lat, pozostałe z nasadzeń dokonywanych przy drogach przez Bazylianów. Rosły też drzewa pochodzące z II połowy XIX w., sadzone i wyrosłe z samosiewów (lipy, graby, olsze, jesiony) oraz drzewa i krzewy sadzone w roku 1925 (brzozy, topole bujne, robinie, lilaki, śnieguliczki i jaśminowce i inne). W parku rosła też spora liczba formowanych żywopłotów, pochodzących z lat 70. i 80. XX w.
Ten najstarszy w województwie publiczny ogród spacerowy, założony dla potrzeb nowo powstającej osady fabrycznej sukienników, mimo zniszczenia jego części nadal stanowił ważny element kompozycyjny klasycystycznego układu urbanistycznego Supraśla, łączący miasto z terenem dawnych, barokowych ogrodów bazyliańskich. W wyglądzie kompozycji zachowanej części parku można było dostrzec porządek właściwy dla międzywojennej idei porządkowania miast, a także dla ówczesnego dążenia do ogniskowania życia kosmopolitycznych grup społeczności miejskiej wokół naczelnego problemu polskości (co symbolizuje ten fragment parku, który związany jest z pomnikiem Orła Białego).
Park został jednak zniszczony podczas nawałnicy w czerwcu 2016 roku. Powalonych zostało wiele cennych gatunków drzew.
Park sprawiał wrażenie ponurego i niedostępnego i przyrodniczo zdemolowanego. Znajduje się w pobliżu stadionu miejskiego, ale nie jest miejscem bezpiecznym i przyjaznym dla mieszkańców, jak też turystów. Gołym okiem widać, że wymaga odbudowy i ponownego zagospodarowania. Paradoksalnie wielkie nieszczęście, jakim była wichura, może stanowić doskonały punkt wyjścia do nadania temu miejscu nowego blasku i nowej (nowoczesnej) funkcjonalności społecznej, zachowując jednocześnie jego pierwotne założenia i cele.
Zakres rewitalizacji parku podlegał otwartemu konkursowi- burmistrz Supraśla ogłosił konkurs na pracowanie szczegółowej koncepcji rewaloryzacji części założenia ogrodowo-parkowego Ojców Bazylianów z połowy XVIII wieku – Ogród Saski w Supraślu.
Zrealizowana inwestycja zakładała rewaloryzację Parku Miejskiego w Supraślu w zakresie:
- budowy ciągów pieszych (alejek parkowych, dojazdów),
- budowy tężni z instalacją technologiczną,
- budowa wiaty rekreacyjnej,
- budowy instalacji elektroenergetycznej i oświetlenia,
- budowy instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej,
- budowy przyłącza wodociągowego,
- budowy przyłącza elektroenergetycznego na potrzeby zasilania tężni, instalacji oświetleniowej,
- montażu elementów małej architektury,
- wykonania wycinki i nasadzeń zieleni.
- zagospodarowania terenu.
Efektem projektu jest rewitalizacja obszarów o powierzchni 2,17 ha.
Celem inwestycji jest przeciwdziałanie degradacji przestrzeni zurbanizowanej, zjawiskom kryzysowym, pobudzanie rozwoju i zmian jakościowych, prowadzonych wspólnie przez władzę samorządową, społeczność lokalną i innych uczestników.
Inwestycja jest zlokalizowana na terenie działek położonych w Supraślu pomiędzy ulicami Józefa Piłsudskiego i Stanisława Konarskiego oraz stadionem i ulicą Ogrodową od południa i stawami od północy i oznaczonych numerami ewidencji gruntów 1307, 1309, 562/4, 562/3, 1311. Opracowaniem objęto część Parku Miejskiego oraz teren w jego sąsiedztwie obecnie niezagospodarowany.
Park miejski został wpisany przez Podlaskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Białymstoku do rejestru zabytków pod nr 567 z 18.12.1986.
Park miejski w Supraślu to część dawnego założenia ogrodowo-parkowego O.O. Bazylianów, pochodzącego z przełomu XVII-XVIII wieku.
Powstanie parku związane jest z rozwojem osady włókienniczej w I połowie XIX w., który przypada na lata po 1837 r., kiedy to Wilhelm Zachert uzyskał dzierżawę skonfiskowanych bazylianom gruntów, położonych na polanie supraskiej, które następnie poddzierżawiał tkaczom przesiedlającym się tu z okręgu łódzkiego i z Niemiec.
Park rozplanowano na terenie o kształcie trapezu, sąsiadującym od północnego-zachodu z dawnym ogrodem włoskim Bazylianów, a od południowego wschodu częściowo sąsiadującym z ogrodem należącym do Bucholtzów. Zarówno więc ogród klasztorny, jak i ogród miejski oraz ogród Bucholtzów leżały na koronie wysokiej skarpy ciągnącej się nad doliną rzeki Supraśli i stanowiły wyróżniający się w krajobrazie miasta ciąg ogrodów, mających zapewnić nie tylko właściwą zdrowotność, ale też i estetykę miejscowości. Spośród tych ogrodów, park miejski miał być zawsze ogólnie dostępny i służyć mieszkańcom Supraśla, chociaż początkowo leżał on na terenie należącym do Zachertów.
Ogród Saski, czyli park miejski w Supraślu, usytuowany jest pomiędzy rzeczką Grabów, która została przekształcona w stawy rybne, a ulicą Ogrodową. W parku zobaczyć można pomnik Orła Białego.
Upamiętnia on mieszkańców Supraśla, którzy polegli w latach 1914-1920 w czasie walk o wolną i niepodległą Polskę.
W latach 80. XX w. w parku miejskim w Supraślu rosły 44 gatunki drzew i krzewów i występowały tu jeszcze nieliczne stare drzewa pozostałe z pierwotnego olsu oraz lipy i klony liczące wówczas ponad 150 lat, pozostałe z nasadzeń dokonywanych przy drogach przez Bazylianów. Rosły też drzewa pochodzące z II połowy XIX w., sadzone i wyrosłe z samosiewów (lipy, graby, olsze, jesiony) oraz drzewa i krzewy sadzone w roku 1925 (brzozy, topole bujne, robinie, lilaki, śnieguliczki i jaśminowce i inne). W parku rosła też spora liczba formowanych żywopłotów, pochodzących z lat 70. i 80. XX w.
Ten najstarszy w województwie publiczny ogród spacerowy, założony dla potrzeb nowo powstającej osady fabrycznej sukienników, mimo zniszczenia jego części nadal stanowił ważny element kompozycyjny klasycystycznego układu urbanistycznego Supraśla, łączący miasto z terenem dawnych, barokowych ogrodów bazyliańskich. W wyglądzie kompozycji zachowanej części parku można było dostrzec porządek właściwy dla międzywojennej idei porządkowania miast, a także dla ówczesnego dążenia do ogniskowania życia kosmopolitycznych grup społeczności miejskiej wokół naczelnego problemu polskości (co symbolizuje ten fragment parku, który związany jest z pomnikiem Orła Białego).
Park został jednak zniszczony podczas nawałnicy w czerwcu 2016 roku. Powalonych zostało wiele cennych gatunków drzew.
Park sprawiał wrażenie ponurego i niedostępnego i przyrodniczo zdemolowanego. Znajduje się w pobliżu stadionu miejskiego, ale nie jest miejscem bezpiecznym i przyjaznym dla mieszkańców, jak też turystów. Gołym okiem widać, że wymaga odbudowy i ponownego zagospodarowania. Paradoksalnie wielkie nieszczęście, jakim była wichura, może stanowić doskonały punkt wyjścia do nadania temu miejscu nowego blasku i nowej (nowoczesnej) funkcjonalności społecznej, zachowując jednocześnie jego pierwotne założenia i cele.
Zakres rewitalizacji parku podlegał otwartemu konkursowi- burmistrz Supraśla ogłosił konkurs na pracowanie szczegółowej koncepcji rewaloryzacji części założenia ogrodowo-parkowego Ojców Bazylianów z połowy XVIII wieku – Ogród Saski w Supraślu.
Zrealizowana inwestycja zakładała rewaloryzację Parku Miejskiego w Supraślu w zakresie:
- budowy ciągów pieszych (alejek parkowych, dojazdów),
- budowy tężni z instalacją technologiczną,
- budowa wiaty rekreacyjnej,
- budowy instalacji elektroenergetycznej i oświetlenia,
- budowy instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej,
- budowy przyłącza wodociągowego,
- budowy przyłącza elektroenergetycznego na potrzeby zasilania tężni, instalacji oświetleniowej,
- montażu elementów małej architektury,
- wykonania wycinki i nasadzeń zieleni.
- zagospodarowania terenu.
Efektem projektu jest rewitalizacja obszarów o powierzchni 2,17 ha.
53.20766727477, 23.338340520859